Eftir vetur kemur vor

WinterroseĶ lķfi hvers manns kemur vetur og žį kemur ķ ljós hversu sterkur einstaklingur mašur er og hvernig mann mašur hefur aš geyma.

Viš megum ekki gleyma žvķ aš žaš er hvorki leišin okkar né takmarkiš sem skiptir mįli ķ lķfinu heldur hvaš viš veršum sem einstaklingar.

Stundum komumst viš aš žvķ aš viš erum ekki į réttri leiš og stundum komumst viš aš žvķ aš viš munum ekki nį takmarkinu, žį er vetur. Hrķšin getur veriš köld og grimm en žį er gott aš eiga góša fjölskyldu og góša vini sem kķkja ķ kaffi og drekka heitt kakó meš manni og styšja viš bakiš į manni.

Ef viš ręktum vini og fjölskyldu žį munum viš nį aš halda į okkur hita žrįtt fyrir fimbulkaldan vetur og komum sterk til leiks žegar fyrsta rósin springur śt aš vori.

Ręktum okkur sjįlf og lęrum af vegferš okkar sjįlfra og notum ekki veturinn sem afsökun heldur įstęšu til aš undirbśa stórkostlega hluti. Ręktum fjölskyldu okkar og vini til aš eiga góša aš žegar vetur kemur žvķ veturinn mun alltaf koma rétt eins og voriš og sumariš.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband